1911 เพื่อเป็นเกียรติแก่ Escherich ค. 1895 Migula ตั้งชื่อแบคทีเรีย Bacillus communis coli ว่า Escherichia coli และในปี ค. 1919 ตำรา Manual of Tropical Medicine ของ Aldo Castellani (8 ก. ย. 1874 – 3 ต. 1971) และ Albert John Chalmers (1870 - 1920) ก็ใช้ชื่อเชื้อนี้ว่า Escherichia coli เช่นกันและกลายเป็นชื่อที่ยอมรับตั้งแต่ปีนั้นเป็นต้นมา การจำแนกชนิดของ E. coli จะใช้แอนติเจน (antigen) ที่ผิวของเชื้อซึ่งมีอยู่ 3 อย่างคือ O, K และ H เป็นตัวย่อจากศัพท์ภาษาเยอรมัน โดย "O" มาจาก " ohne Hauch " แปลว่า "ปราศจากเยื่อบาง ๆ" เป็นแอนติเจนของตัวเชื้อ "H" มาจาก " Hauch " เป็นแอนติเจนของส่วนหาง (flagella) ส่วน "K" มาจาก "Kapsel" เป็นแอนติเจนของแคปซูล ค. 1922 ทีมวิจัยที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดแยกเชื้อ E. coli K-12 ได้จากอุจจาระของมนุษย์ เมื่อผ่านการเพาะเชื้อในห้องปฏิบัติการหลายปีทำให้มันสูญเสีย O antigen ไปจึงไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ ในเวลาต่อมามันถูกนำไปใช้วิจัยด้านพันธุศาสตร์จนค้นพบสิ่งสำคัญต่าง ๆ มากมาย E. coli ส่วนใหญ่ไม่อันตรายต่อมนุษย์ แต่ว่า E. coli O157:H7 เป็น serotype ที่ก่อให้เกิดโรครุนแรงซึ่งรู้จักกันในชื่อ Hemolytic-uremic syndrome (HUS) เชื้อนี้ทราบจากการระบาดครั้งแรกในปี ค.
00 น.